Mínir herskarar

Texti: Valgarður Guðjónsson

Hvert þeirra stef er sem þúsund ár
og hvert grettisóló er þyngra en þúsund tár.
Tvö þúsund eyru að kveljast um leið
og svipbrigðin varpa ljósi þar þúsundfalt.

"Titrandi stál, herskarar safna."
"Eilífðar sál heilagra nafna."
Á milli útvatnaðra hljóma
sem löngum brenna á okkar sál
þeir kvaka stöðugt klukkan þetta
því varla blaktir þeirra mál.

"Tvö þúsund tár strax falla héðan."
"Eitt opið sár svíður á meðan."
Að deyja úr leiðindum í
dufti sem ekkert lyftir okkur frá
að þreyta eilíft stríð á himnum
um ljós sem hvergi fellur hjá
nema ef nokkur strá.

"Titrandi stál, herskarar safna."
"Eilífðar sál heilagra nafna."
Að strá þar leiðindum með ljósi
og blaka tárum þeirra á braut
sem reyna að biðja til um breytt
loft sem jafnfram linar þeirra þraut.

"Tvö þúsund tár strax falla héðan."
"Eitt opið sár svíður á meðan."
Á milli löngu dauðra ljóða
sem aldrei hlífir okkar sól
þeir þakka í þúsund ár að kvöldi
að í engu breytast þeirra hjól
við fáum aldrei skjól.

Lög